Murder is satisfaction..

Konan keek naar Hidan die opeens als een gek het bad uit rendde. Het ging allemaal zo snel dat ze het niet helemaal volgdde. Ze hoordde toen Hidan's woorden en liep het bad maar uit met de handdoek van Hidan. Ze liet hem maar op de grond vallen en keek naar Hidan die het hokje weer uit kwam. "jij bent snel" zei ze droog en ze kneep haar haar uit en stak het op en deed de speld er weer in die op de rand van het bad lag. Ze hoordde Hidan's woorden "oke..." zei ze rustig en ze paktte haar spullen en liep snel een hokje in. Binnen enkele seconden was ze om gekleed en liep ze het hokje uit en rektte ze zich uit. Ze zuchtte en staptte via het gat in het hokje naar buiten. "dat was leuk... zolang het duurde" zei ze met een flauwe glimlach en ze keek even de andere kant op.

Toen Hidan Konan's laatste woorden hoorde keek gij haar geïrriteerd aan. "Jah, heel leuk..." Zei hij. Hij wandelde langs de oude vrouw naar buiten die ondertussen sprakeloos naar het gat keek. Toen hij buiten was kraakte hij zijn nek even en keek half achterom naar Konan.
Toen Konan buiten was draaide hij zich om en liep om Konan af en duwde haar rustig tegen de muur. Zijn hoofd kwam dicht bij dat van Konan en zei : "Oke Konan, ik weet niet wat je precies hebt gezien daarnet, maar alles wat vandaag is gebeurt blijft tussen ons, tussen ons oke!"
Daarna glimlachte Hidan en wreef zijn vinger tegen haar kin. Daarna stapte hij mankent verder naar een kleine hut met witte gordijntjes voor, waarschijnlijk een noodle winkeltje. Hidan deed het gordijntje en zei "Ah noodles eindelijk!" Hij lachte breed en wreef in zijn handen.

Konan rektte zich uit en keek even om haar heen. Ze deed haar Akatuski jas nog wat goed en deed de kraag wat meer open. Ze hoordde Hidan's geïrriteerde antwoord en ze roldde even met haar ogen en zuchtte. Konan liep daarna gewoon achter Hidan aan en een kille blik ging naar de vrouw maar daarna liep ze gewoon verder. Toen ze eenmaal buiten waren keek ze om zich heen en en keek ze even naar Hidan. Ze wou verder lopen maar haar blik ging naar Hidan die opeens op haar af kwam lopen. Opeens werd ze tegen de muur gedrukt en was Hidan dichtbij. Ze keek hem even vaag aan en hoordde dan zijn woorden en een flauwe glimlach kwam op haar gezicht "ik zal niks zeggen... ik heb niet eens wat gezien" zei ze droog. Ze voeldde zijn vinger en keek naar zijn glimlach en ze keek hoe die zich weer omdraaide. "volgende keer hoef je niet zo dichtbij te komen hoor..." zei ze met een iets rood hoofd. Ze liep maar achter Hidan aan en liep ook achter het gordijntje langs en ze ging rustig zitten en ze zette haar ellebogen op de rand en legdde haar hoofd op haar handen.

"Ah Konan je bent er!" Hidan keek Konan met een stralend gezicht aan. "Pak maar wat je wilt, ik trakteer!" Lachte hij en hij wreef over zijn buik. "Hey ouwe, voor mij een kom noodles XL!"
Hij keek Konan aan en zei : " Jah ik heb honger, sorry hoor." Toen de man na een paar minuten terug kwam en de reuze kom noodles voor zijn Hidan's neus zette wreef hij in zijn handen en lachte. "Hohoho dit gaat smaken!" Hij pakte een paar stokjes en brak ze uiteen en ging over de kom hangen. Hij pakte zoveel noodles tegelijk als maar kon op zijn stokjes en stak ze in zijn mond. Hij keek naar Konan met de noodles uit zijn mond hangend en lachte.
Daarna slurpte hij ze allemaal naar binnen en slikte. "Aaaah, dat smaakt!"

Konan keek naar Hidan en hoordde wat hij besteldde en ze bleef hem even aan kijken toen hij een bord noodles kreeg. Ze zag hem vreten alsof hij dagen geen eten heeft gehad en ze grinnikte even. Ze schudde haar hoofd "typisch... jongens" mompelde ze en ze keek naar de man en besteldde gewoon een normale bak met noodles en toen ze hem kreeg haalde ze de stokjes van elkaar. Ze at netjes vergeleken Hidan die alles in een keer in z'n mond proptte. "mmm.. lekker" zei ze tevreden en ze at rustig en netjes verder.

Hidan at nog nog wild verder tot hij uiteindelijk klaar was. Toen hij naar Konan keek en hoe rustig zei at trok hij een twijfelachtig gezicht. "Hoe kan je nou zo rustig eten na zolang geen voedsel te hebben?" En hij likte zijn kom leeg. "Hmmm.. Dit..is...*smak* lekker!"
Hij knalde zijn kom op tafel en keek weer naar Konan die nog amper iets op had.
Hij deed zijn hand op Konan haar rug en tikte op haar schouder. Toen ze om keek pakte hij met zijn stokjes en hele berg noodles uit Konan haar kom en smeet die in zijn kom.
Hij keek naar Konan en kon zijn lach amper inhouden en vroeg zich af of ze het merkte.

Konan keek droog weer terug naar haar kom en ze had al die tijd niet echt op Hidan gelet maar goed. Ze wou weer een paar noodles pakken met haar stokjes maar ze keek verbaasd op toen ze haar kom al bijna helemaal leeg was. "huh..." zei ze droog en ze keek naar Hidan en ze zag dat hij nog een beetje in zijn kom had. Ze keek hem even droog aan en ze zuchtte en schudde haar hoofd dan. "als je honger hebt kon je het ook gewoon zeggen hoor" ze roldde haar ogen en een kleine glimlach kwam op haar gezicht. Rustig at ze verder maar dit keer schrokte ze ook alles in een keer naar binnen en ze veegde haar mond af aan een servet "zo... dat was lekker" zei ze grinnikend.

Hidan keek verbaasd naar Konan en lachte "Je begint het al te leren Konan." En hij klopte zachtjes op haar schouder. Hij pakte wat briefjes geld uit zijn zak en legde het op tafel.
"Morgen betaal jij, oke?" en hij knipoogde naar Konan. "Aah ik ben moe! Laten we naar naar een hotel gaan." Hij pakte haar hand vast en trok haar naar buiten en hij liep naar het huisje waar een bordje met 'hotel' aan de muur hing. Hidan keek naar zijn hand die Konan's hand vast hield en hij werd rood. "Waarom voel ik mij zo op mijn gemak bij Konan?" dacht hij.
Uiteindelijk ging hij naar binnen en stond voor de balie.
"Zo Konan nu mag jij eens betalen." en hij lachte.

Konan keek naar Hidan en ze roldde even met haar ogen en grinnikte "ja echt wel" zei ze droog. Ze deed even een pluk haar achter haar oor en ze wou haar geld pakken maar Hidan was sneller. Ze keek hem aan en hoordde toen zijn vraag en ze schudde lachend haar hoofd "oke..." zei ze rustig. Opeens werd haar hand vast gepakt en ze keek even opgewekt toen ze merktte dat ze mee werd gesleurd door Hidan. Ze merktte dat hij naar hun handen keek en zag dat ie rood was en ze trok een wenkbrauw op. Ze keek even de andere kant op en zag toen het hotel. Ze werd naar binnen gesleurd en hoordde zijn woorden "oke..." en ze liet zijn hand los en paktte haar geld en betaalde maar.

De dag zetten zich ten einde en riddel had al ver gereisd. Onderzich zag Riddel twee personen een hotel binnen gaan. "Een goed bed zou lekker zijn voor de verandering!" dacht riddel en hij landen voor de deuren van het hotel. Met rustige passen liep Riddel naar binnen en vouwde zijn vleugels achter zijn rug. Riddel ving nog net op wat de man tegen de vrouw zei, de man best robust van bouw die bij de vrouw was deed nogal overdreven kon Riddel niet na laten te denken. "Ik zal maar wachten tot die twee kibbelaars klaar zijn." dacht riddel en draaide zich half om en zag een soort brief hangen. Riddel liep er een paar stappen naar toe en begon te lezen. GEACHTE er zijn wezens ontdekt die soms de stad binnen dringen en personen aanvallen. Wilt u niet voor de avondval nog buiten blijven graag bedankt we willen de stad graag levend houden, inplaats van vol met doden? Riddel wist niet wat voor schepsels het waren, maar hij kenden zijn eigen kracht en gavens. Riddel was in iedergeval geen doetje. Van uit zijn ooghoek zag hij dat die twee nog niet klaar waren. Een zachte zucht ontsnapte uit zijn mond terwijl hij wachten.

Konan ze stoptte de rest van het geld weg en ze keek even achterom en haar blik werd meteen emotieloos. Ze zag een man staan die blijkbaar stond te wachten en ze roldde met haar ogen. Ze keek even naar de vrouw achter de balie en daarna naar Hidan en uiteindelijk kreeg ze de sleutel van de kamer. Ze keek even naar de vrouw achter de balie en liep daarna naar de muur en keek wat er allemaal voor briefjes hingen. Ze las het allemaal door en zuchtte even verveeld. Daarna keek ze naar het briefje waar de andere man bij stond en ze las het "pff ik bepaal zelf wel wanneer ik naar buiten ga" mompelde ze tegen haar zelf. Ze deed de kraag van haar lange jas dicht en zo was de helft van haar gezicht niet meer zichtbaar en ze keek even afwachtend naar Hidan.

Nu de vrouw bij de balie weg was liep Riddel er naar toe en vroeg of er nog kamers vrij waren. 'Ja, we hebben nog enkele kamers over.' Antwoorden de vrouw achter de balie. ' Dan zou ik er graag een willen.' Zei Riddel vriendelijk tegen de vrouw en schoot het nodige geld over de balie en wachten tot de vrouw de sleutel aan hem gaf. daarna keek Riddel nog even over zijn schouder naar Konan voor hij de trap op liep. naar het sleutel nummer kijkend renden verschillende kleine kinderen langs hem de trap op of af en door de gangen voor Riddel bij kamernummer 50 aan kwam. Riddel opende de deur en liep naar binnen. toen hij de deur sloot ving Riddel nog net een lachend gezichtje op van een vande kinderen. eenmaal op de rand van het bed zittend viel Riddel achterover en viel onspannen in slaap. hij droomde fijn, maar voor hoelang?

Hidan keek naar Konan en zei " Oke ik ben doodop laten we gelijk gaan slapen. "
En hij deed een handteken naar Konan dat ze hem moest volgen. Hidan had nog wat moeite met op de trap lopen omdat zijn been serieus was toegetakeld en het bot terug op zijn plek duwen amper of niets hielp, het was alleen een properder zicht.
Toen ze boven waren vroeg hij " Oké jij zit in kamer 4 en ik, in welke kamer slaap ik?"
Toen was er even een stilte, en Hidan keek naar Konan haar hand die maar één sleuteltje vasthield. "Oh ik mag op de zelfde kamer als jij slapen, sorry ik dacht dat je dat niet wou. Snapjej meisjes en hun...euh.. meisjes dingen." en hij keek denkend naar boven.
"Ach, laten we maar naar binnen gaan." Eens hij binnen stapte bleef hij plots staan.
"Uh-oh" Hidan keek naar het bed in de kamer en er bleken geen 2 bedden te staan, maar er stond maar 1 bed, een twee personen bed. "Oh nee, die vrouw aan de kassa dacht waarschijnlijk dat we een koppel waren!" dacht Hidan.
Hidan stapte wat rond in de kamer wanhopig opzoek naar een 2e bed.
Na een paar seconden bleef stapte hij naar Konan en zei "Ik zal wel een andere kamer voor me huren want ik snap wel dat je, niet met eeuh mij in het zelfde bed wilt liggen.." zei hij grinnikend.
Hidan keek naar Konan met een zenuwachtige blik en wachtte haar antwoord af.

Konan liep gewoon rustig achter Hidan aan de trap op en ze keek even naar z'n been en daarna keek ze achter zich de trap af. Daarna liep ze gewoon rustig door en ze stoptte bij de kamer en ze keek naar Hidan en ze keek even naar het sleuteltje wat ze vast had. "een kamer is goedkoper.... en ik had er niet echt aan gedacht" zei ze met een flauwe glimlach en ze keek naar Hidan die de kamer binnen ging en ze liep achter hem aan. Ze keek de kamer rond en ze vond het wel een mooie kamer en opeens hoordde ze Hidan's woorden. Ze keek dan naar het bed en zag dat het een tweepersoonsbed was en ze roldde even met haar ogen. Ze keek naar Hidan en hoordde wat ie allemaal uit kraamde "maak je niet zo druk... het is maar een bed" en ze keek er even rustig naar. "zolang jij aan de ene kant blijf en ik aan de andere kant blijf is het goed" zei ze rustig en ze liep verder de kamer in en deed haar Akatuski jas uit en smeet hem op een van de stoelen. "en trouwens jij moet toch stil blijven liggen... aangezien je been" en haar blik ging even naar zijn been.

na een paar uur werdt Riddel wakker van een soort gestommel dat van buiten af kwam. hij ging recht zitten en keek naar het raam waar het maanlicht door naar binnen scheen. Riddel stond op en keek door het raam naar buiten en zag een vreemd wezen tussen het rest afval neusen. het schepsel zag er vreemd uit echt een dier dat hij niet kende. het was stil in het hotel, want de meeste sliepen of waren gewoon stil. Zachtjes opende Riddel het raam en hij had wel zin in een verzetje. Het was alweer een tijdje geleden dat Riddel gevochten had en Riddel stapte op de vensterbank en bleef het vreemde schepsel in het oog houden. met een sprong zetten Riddel zich af en liet zich bovenop het rare dier vallen. met een flinke dreun landen Riddel op het wezen dat een harde gil ten gehoren gaf, iets wat hem niet afschrikken kon. met een haal van zijn polszwaard doorstak Riddel een van de vele poten van het harige monster. hinkend probeerde het beest weg te rennen met Riddel op zijn rug. zich goed vast houdend stak riddel nog een paar keer toe. het lawaai dat het wezen produseerde kon de halve stad wekken.

Hidan was verbaasd na het horen van Konan haar reactie. "Hup hup onder de lakens dan maar!" lachte hij. Hij sprong weer als een gek op 1 been naar het bed en sprong erin. Hij nam heel het bed in omdat hij zijn armen gespreid had. "Ah dit is het leven Konan! Kom erbij dit bed is zalig!" Riep hij enthousiast. "En morgen een lekker ontbijt op jou kosten, hoera!" Hij ging rechtop zitten en keek wat in het rond met een grijns op zijn gezicht. Toen kroop hij naar het einde van het bed en greep Konan haar arm vast en trok haar in één keer in het bed. Maar Konan lande recht op hem. Hidan bleef een paar tellen stil tot hij plots hyper van Konan onderuit kroop. "S-sorry dat was niet de bedoeling." Hidan ging stil aan zijn kant van het bed liggen en kroop onder het laken. Even later hield hij zijn hand in de lucht en klikte met zijn vinger en al het licht in de kamer ging uit. Toen keek hij naar Konan maar hij kon haar maar amper zien in deze donker.

Konan keek even naar Hidan hoe hij hyper naar het bed sprong en er in ging liggen. Ze roldde even met haar ogen en schudde haar hoofd even. Ze stond rustig op en deed de bloem uit haar haar en het hing nu over haar schouders en ze keek even naar Hidan "ja echt wel... waarom moet ik alles betalen" zei ze grinnikend en haar arm werd opeens vast gepakt door Hidan. Ze schrok even en een paar seconden later lag ze op Hidan en ze was even stil en ze keek naar Hidan en ze kreeg een blos op haar gezicht. Hidan ging opeens onder haar vandaan en ze zuchtte even opgelucht. Ze keek naar Hidan en hoordde zijn woorden "eu... oo... het geeft niet" zei ze met een flauwe glimlach. Ze ging liggen en staarde even naar het plafond en op een gegeven moment ging ze maar onder de lakens liggen en opeens ging het licht uit. Ze knipperde met haar ogen en wendde al snel aan het donker en ze keek even naar Hidan maar daarna staarde ze naar het plafond.

Het was even stil tot Hidan plots zijn hand in lucht stak weer met zijn vingers knipte. Het licht ging aan en Hidan sprong uit zijn bed. Hij sprong op één been naar de kapstok en zei tegen Konan : "Euh ja, ik was me vergeten om te kleden." Zei hij verlegen. Hij deed zijn jas uit en hing hem op. Hidan stond nu in zijn bloot bovenlijf met zijn broek en schoenen aan. Hij schudde
zachtjes met zijn hoofd. "Nee, waarom ik!" dacht hij. Hij keek naar Konan en vervolgens zei hij " Euh Konan, zou je me even m-me k-kunnen helpen met mijn eeuh broek uittedoen." Hidan zijn kop was nog roder dan ooit tevoren en hij ging op een stoel zitten met zijn benen omhoog.
"En ja, ik weet al dat het mijn dag niet is, maar ooit komt er ook een dag dat ik jou zal moeten helpen met je broek uittedoen!" Zei hij lachend en hij keek naar Konan met een kleine glimlach.

Konan sloot voor even haar ogen met hoordde opeens een klik geluid en ze opende haar ogen en zag opeens dat het licht weer aan was. Ze ging rechtop zitten in het bed en wreef in haar ogen en merktte dat Hidan uit het bes was. Ze opende haar ogen weer en ze keek naar Hidan en hoordde zijn woorden en ze rektte zich even uit. Ze hoordde toen zijn andere woorden en ze keek hem even verbaasd aan en ze hoordde ook de woorden dat hij haar een keer moet helpen om haar broek uit te doen. Een flauwe glimlach kwam op haar gezicht en ze kwam uit bed en liep naar hem toe. "eum... je kan wel zelf je gulp open doen denk...??" en ze keek hem half grijnsend aan en zette haar hand in haar zij en ze keek hem even aan.

Hidan voelde dat hij begon te zweten. Hij hoorde Konan haar vraag en dacht even na. "E-euh natuurlijk kan ik dat!" En hij keek Konan wat fronsend aan met zijn lippen naar voren. Hij deed zijn rits open en knop. "Nogmaals, ik vertrouw je dat je dit niet zegt tegen de Akatsuki oke?!"
Hij pakte even zijn Jashin ketting vast en keek er even naar. Toen keek hij weer afwachtend naar Konan. "Pas wel wat op voor men been hé." Zei hij met een flauwe glimlach.

Konan keek naar Hidan toen ie allemaal zenuwachtig zat te doen "nog nooit je broek laten uit trekken door een vrouw???" zei ze grinnikend en ze keek hem even plagend aan. Ze hoordde daarna de woorden over de akatsuki "ja ja ik zeg niks" en ze keek hem weer even aan. Ze had ook zijn andere woorden gehoord en ze roldde met haar ogen "natuurlijk pas ik op voor je been" en ze paktte voorzichtig een van de broekspijpen vast en schoof die langzaam van het gewonde been daarna trok ze de andere broekspijp gewoon van z'n gezonde been. "zo" zei ze rustig en ze legdde z'n broek op een van de stoelen neer en ze keek even naar Hidan "en als je het niet erg vind... ik doe nu mijn broek uit" zei ze met een flauwe glimlach en ze keek even naar het bed.

Hidan stond er nu in zijn boxershort en stond recht en spande zijn armspieren op. "Hey Konan wat vind je? Zie ik er wat goed uit?" Zei hij lachend en hij liep naar Konan en deed zijn arm rond haar nek en zei " Ik zal je broek wel uitdoen als je wilt" Zei hij lachend. En hij ging languit liggen op bed. "Ik zal niet kijken hoor!" De second erna deed hij zijn kop nog recht op nog wel te zien. Daarna keek hij wat naar het plafond en zuchtte even. Weetje Konan, morgen zal ik jou nog eens trakteren op een lekker ontbijt, omdat jij zo goed voor mijn been hebt gezorgd.
En daarna, een lange reis naar het uitwisselings punt voor het losgeld. Hidan keek weer een beetje recht zodat hij Konan kon zien.

Konan deed haar knoop los van haar broek en keek op toen ze Hidan wat hoordde vragen en ze grinnikte "ja ... echt geweldig" zei ze lachend en ze deed haar rits open. Ze voeldde opeens een arm om haar nek en ze keek op en zag dat het Hidan was nogal logisch natuurlijk. Ze hoordde zijn woorden "ja dat had je wel gewild" zei ze grinnikend en ze keek hem even na toen ie in bed lag en ze hoordde zijn woorden. "alsof ik dat moet geloven" zei ze grinnikend en ze deed haar broek uit en gooide de broek over een stoel en stond nu in haar onderbroek en een shirt en ze liep naar het bed en ging erop zitten en ze zuchtte even. Ze keek even naar het plafond maar ging daarna gewoon liggen onder de lakens en ze hoordde de woorden van Hidan "wauw een lange reis wat geweldig" zei ze droog en ze keek even naar Hidan maar daarna ging haar blik naar het plafond.

het wezen met de vele benen rende het steegje uit en kwam nu op de stille straat terecht. een stel wachters zag het schepsel en holde luid brullend de straat uit. Riddel lachte van plezier en sneed nog een poot van het beest dat luid gilde van de pijn. Riddel sprong van zijn rug en bij zijn landing stak hij het schepsel nog een paar keer in zijn andere poten. 'hey lelijkerd, hier ben ik!'riep Riddel naar het wezen dieRiddel duidelijk gehoord had en zich om draaide. een snerpend gegil vulde de straat. Riddel grijnsde breed en begon te veranderen in zijn draakvorm. het wezen renden op Riddel af, maar hij was net op tijd klaar met zijn verandering en brulde naar het vreemde wezen. het beest stopte niet en dat wilde Riddel zien. een grijns kwam op zijn drakensnuit en hij viel het beest aan. 'OP GEPAST DE WEZENS VAN DE DUISTERNIS ZIJN TERUG!!' riep een van de wachten, maar dat stoorde Riddel helemaal niet. en hij braden het wezen het vuur uit zijn buik.

Hidan ging wat meer naast Konan liggen en zei "We kennen elkaar maar een paar dagen,toch hebben we al een close band vind je niet?" Zei hij met een stralende glimlach.
Hidan ging rechtop zitten en sleurde aan Konan haar benen zodat ze recht in het bed kwam te liggen en hij ging zelf ook op zijn deel liggen en pakte het deken en deed het over hun.
"Slaapwel hé, Konan.." Hij deed zijn hand weer in de lucht en knipte weer met zijn vinger en het licht ging uit. "Misschien koop ik wel een koets speciaal voor jou te vervoeren op onze lange reis." Zei hij zachtjes. Hij keek nog even naar Konan en deed dan zijn ogen met een glimlach op zijn gezicht.