Murder is satisfaction..

-Een uur later-

"Arrghh zijn we er al bijna!?" Hidan keek geïrriteerd omhoog.
"Echt, ik heb het gevoel dat m'n been het elk moment kan begeven.... Nou erger als dit zal het wel niet worden denk ik." Zei Hidan sarcastich.
Hidan zakte ineen, een paar seconde later stond hij mankent weer op en vroeg ; "Euh Konan, zou ik niet op je rug mogen?" Hidan lachte wat en krabde aan zijn hoofd.
"En denk maar aan niets, ik doe het gewoon omdat ik niet kan stappen."
Hidan keek nog eens naar zijn been en dan vragend naar Konan.

(op haar rug whaha toen ik het las schoot ik in de lach xD en nee ik denk niet door xD)

Konan liep al een uur met Hidan zo en ze begon nogal moe te worden en ze zuchtte verveeld. Ze keek naar Hidan en hoordde zijn geïrriteerde vraag "weet ik niet... want ik weet niet eens hoelang het nog is" zei ze droog. Ze keek weer voor haar en liep maar door en opeens zaktte Hidan in elkaar en ze keek hem vragend en verbaasd aan. Ze keek naar de open wond en kreeg even een rilling en ze scheurdde een vel papier van haar jas en begon iets te vouwen. Ze keek dan naar Hidan toen hij zijn vraag steldde en ze keek hem even ongelovig aan. Ze kon haar lach voor even niet in houden en lachtte even maar stoptte weer snel "oke... sorry... dat moest ff". Haar gezicht werd weer normaal en ze keek hem deze keer sirieus aan "denk je dat het mij lukt om jou te dragen???" vroeg ze hem toen verbaasd "kijk naar mij" zei ze droog. Ze vouwde het papiertje verder en uiteindelijk leek het op iets van een verband en het werd langzaam echt. Ze liep naar zijn been en begon het verband erom heen te draaien zonder enige vragen te stellen of het mocht.

"Jah weet ik veel, ik stelde ook maar iets voor!" Zei Hidan vol ongeloof.
"En hoe was je van plan er een verband rond te doen als mijn bot er nog uitsteekt! Niet dat dat verband veel zal helpen." Hidan keek naar zijn been en schudde zijn hoofd lichtjes.
"Oke Konan als jij niet met een plan afkomt weet ik maar één ding om te doen!" Zei Hidan lachend.
"Ik duw het bot er gewoon terug in! Hahaha daar had je zelf nog niet aan gedacht hé!"
Hidan stak zijn tong wat uit z'n mond en begon wat te mompelen. "Uhu uhu Hidan is de beste Uhu uhu. En Konan z'on sterke meid als jij kan me heus wel dragen hoor, je bent er gewoon te trots voor, maar dat ben ik ook dus het was zowiso een slecht idee.
Hidan keek Konan lachend aan.

Konan keek hem aan en roldde even met haar ogen "ik ben een vrouw jij een man denk je dat ik het lang vol houd met jou op m'n rug en dan ook nog die zeis erbij" zei ze lachend en ze keek even naar het been. Ze hoordde daarna zijn woorden "dit is openbotbreuk verband ooit van gehoord?" en ze keek hem even droog aan. Ze draaide verder en luisterde weer naar hem toen hij begon te praten "daar dacht ik ookal aan... maar dat doet nogal heel erg zeer maar als je erop staat..." ze haaldde iets van het verband weg en zag hoe het bot ongeveer zat. "ik zou maar even op je tanden bijten" en ze duwde het bot in een keer op zijn goede plaats. Daarna deed ze de rest van het verband erom heen en ze stond rustig op en ze keek naar haar handen. "lekker Hidan bloed" en ze keek naar Hidan en de blaadjes vlogen van haar handen en ze waren weer schoon. Ze glimlachtte lichtjes en ze keek even in het rond en zag dat het al donker begon te worden.

"Aaaarrrrrghh!!! Kon je niet even aftellen voor je het erin duwde!" Hidan veegde een traan van pijn uit zijn oog.
"Je weet toch dat dit niet echt gaat helpen aangezien het bot nog los hangt..."
Hidan voelde zijn neus lichtjes jeuken.
"Uh oh... Konan help me !!! "
Hij keek trok zijn ogen dicht.
"Ik ga... ik ga niezen!"
"Haaaa haaa stjoeeeeee!"
Hidan schoot naar voor en zijn been vloog op en neer en raakte zo met een harde schok de vloer.
"Aaaargh! Waarom ik, waarom!" Hij veegde weer een traan uit zijn oog.
Hij pakte plots Konan haar hand vast en trok zich omhoog. "Sorry voor de bebloede handen"
Hij leunde op de schouder van Konan "Sorry voor alle last Konan, het spijt me echt" Hidan keek
wat bedroefd en het klonk alsof hij het echt meende.
"Laten we naar een dorp gaan met een spa! Oh ja daar heb ik zin in!" Hidan kreeg plots een brede glimlach op zijn gezicht en wreef in zijn handen. " Haha dat gaat deugd doen!"

Konan keek naar hem "als je een moordenaar moet je wel een beetje hard zijn" zei ze terwijl ze haar tong speels naar hem uit stak. "nou het is beter dan dat je bo...." en ze schrok van de nies en ze keek hem even verbaasd aan "oke..." zei ze droog. Ze keek naar zijn been en ze zuchtte even "als je zoveel beweegt geneest het nooit" zei ze op een rustige toon en ze keek hem weer even aan en ze voeldde opeens zijn hand en dat ie op haar schouder heunde en ze keek hem even aan. "bebloedde handen maken niet uit we moeten echt een rolstoel of iets in die richting voor je vinden" zei ze droog en ze keek even om haar heen. Ze stonden midden in het bos en ze keek voor zich uit en het was ondertussen al weer ietsje donkerder geworden. Ze keek goed en zag licht branden en ze hoordde toen de woorden van Hidan "je weet toch wel dat je met zo'n been niet in het water kan.... en het is vast een gescheiden spa...." zei ze droog en ze keek nog even naar zijn been. Ze paktte zijn arm maar weer en legdde die om haar schouder.

"Een rolstoel hé, ik heb je wel door Konan! Jij wilt mij belachelijk maken door me in een rolstoel te steken en het dan tegen iedereen zeggen!" Riep Hidan kwaad.
"Of...je geeft gewoon om mij? Neh waarschijnlijk niet." Hidan keek verward omhoog.
"En het maakt me niet uit of het nat kan worden of niet, ik wil naar een spa! En waarschijnlijk is het gescheiden, maar daar dacht ik niet eens aan, jij dan wel Konan?" Hidan keek Konan verbaasd aan...
Plots zag Hidan het licht.
"Daar licht! Dat moet wel een dorpje zijn! Snel lopen ! "
Hidan deed zijn arm van Konan en keek even naar zijn voeten. "Oke hier gaan we dan!"
Hij sprong hyper op één been van boom tot boom, hij gebruikte alle bomen om steun te vinden.
"Wie het laatst is betaald het eten!" Riep hij. "Hehehe Konan zit daar maar verbaasd naar mij te kijken ze haalt mij nooit in en kan ik lekker veel eten op haar rekening, haha eindelijk iets goeds aan deze dag!" dacht Hidan en hij begon te lachen.
Toen hij het dorpje naderde keek hij even achterom richting Konan.

Konan keek hem aan toen hij kwaad reageerde en ze roldde met haar ogen "of misschien geef ik wel iets om je" zei ze droog en ze liep gewoon rustig verder "ik ben niet zo harteloos als je denkt..." zei ze erachteraan. Ze stoptte toen hij over de spa begon en ze keek hem rustig aan. "nou dan zit ik dood leuk in m'n eentje daar..." zei ze rustig en ze schudde haar hoofd even rustig. Opeens voeldde ze Hidan's arm niet meer en ze keek hem dus vaag aan toen hij opeens als een gek langs de bomen sprongen op een voet. Ze hoordde daarna zijn woorden en ze zuchtte en ze sprong omhoog de boom in en sprong verder over de takken en haaldde Hidan met gemak in. Ze sprong een heel stuk voor hem uit de boom en ze keek achter uit naar hem "hah een mank iemand wint niet van mij...." zei ze lachend en ze rendde gewoon rustig verder.

Hidan keek naar achter om te kijken hoe ver zijn voorsprong was, met een brede glimlach draaide hij z'n hoofd. "Hu? Waar is Konan!?" Hij bleef gewoon als een gek verder springen maar toen hij zijn hoofd draaide knalde hij tegen Konan aan. "Auw!" Hidan geek duizelig naar Konan. "Wat sta je hier nu te staan?" Hij hield zijn hand tegen zijn neus van ded pijn.
"Hup hup hup we zijn er bijna! Zie je dat stoom van de spa niet al?" 10 meter verder kon je witte stoom naar boven zien komen, absoluut een spa.
Hidan pakte Konan haar hand vast en sprong nog sneller naar voor en trok Konan mee.
Toen ze eindelijk aan de spa kwamen smeet Hidan de deur open haalde een zakje geld uit zijn zakken en smeet het op de toon bank. "Is deze spa nog open?" Zei hij met een grijns.
De oude dame achter de bar keek heel droog en zei : " Loopt u maar verder."
Hidan sprong hyper verder naar een kleed hokje en kwam er 10 seconden later al uit met een handdoek rond zijn midden. "Woohoo eindelijk heb ik wat ik verdien!" Riep Hidan vrolijk.
Hij propte zijn kleren in een kluisje en ging naar buiten.
5 tellen later stak hij zijn kop terug binnen en zei met een verbaasd gezicht : "Het is toch geen gescheiden bad..."

Konan was gestopt omdat ze iets zag en ze keek om en opeens kwam Hidan tegen haar aan. Ze hoordde zijn vraag "auw... ik zag wat" zei ze droog en ze keek naar het dorpje en zag ook de stoom. Een warmbad had ze nu wel nodig maar opeens werd haar hand vast gepakt en werd ze mee gesleurd. Ze keek met grote ogen even naar Hidan en zuchtte dan even en al heel snel waren ze al bij de spa. Ze schudde haar hoofd toen ze binnen stonden en ze zag Hidan als een gek het geld op de toonbank gooien en een kleedhokje vliegen. Na een paar seconden was hij al klaar. Ze zuchtte even en schudde haar hoofd en ze liep richting een kleedhokje. Opeens zag ze Hidan's kop naar buiten steken en ze hoordde zijn vraag en ze keek omhoog "nou ik zie verder geen andere ingang dus...." zei ze rustig. Ze liep het kleedhokje maar in en kleedde zich om en stond na een tijdje buiten met een handdoek om haar heen.

Hidan keek Konan verbaasd aan. "Kijk wat ik kan Konan!" Hij sprong met één been rondjes aan de kant van de spa, plots gleed hij uit en tuimelde in het water.
Hij kwam met zijn kop boven water en schudde met zijn haar. "Aaaaah, dit is zalig!" Hidan kreeg een lange glimlach op zijn gezicht. "Ah, hier wacht ik al lang op."
Hij deed zijn armen op de rotswand van het bad en deed zijn ogen dicht.
Even daarna deed hij ze weer open en keek even rond. "In wat voor vergeten gat zitten wij nou weer, er is hier helemaal niemand!" Hij deed wat water in zijn handen en gooide het in zijn gezicht. Hij keek Konan weer verbaasd aan. "Heb je soms schrik van het water? Aangezien je daar maar aan de kant blijft staan. Hup hup erin komen jij!" Hidan dook onder water en zwom naar Konan. Plots kwamen zijn 2 handen boven water en trokken haar in het water, daarna zwom hij onderwater weer terug naar zijn plek en kwam boven water en deed alsof er niet gebeurd was. Daarna begon hij te lachen en hij keek naar Konan.

Konan liep de spa in en ze keek rond en snoof even. Ze zuchtte even en deed haar handdoek strak om haar heen. Ze keek even naar Hidan maar dan even rond en er was echt niemand te bekennen. Opeens hoordde ze Hidan iets zeggen en ze keek hem aan en toen hij weer boven kwam begon ze te lachen "ja heel knap" en ze roldde even met haar ogen. Ze liep naar de rand toe en keek heel even naar Hidan en daarna weer naar het spiegelbeeld van haar in het water. Ze zuchtte tevreden en hoordde opeens Hidan's woorden en ze keek hem vaag "nee hele...." maar voordat ze haar zin kon afmaken voeldde ze twee handen om haar enkels en werd het water in getrokken. Ze kwam rakelings met haar hoofd langs de rand en haar handdoek schoot ietsje los maar die kreeg ze al snel weer vast. Ze kwam boven water en begon te hoesten en proestten en ze schudde haar hoofd. Ze keek droog naar Hidan en voeldde aan haar haar en haaldde de speld er maar uit die haar haar omhoog hield. Ze legdde de speld op de rand en ze zwom naar Hidan toe en duwdde hem voor even onderwater. Toen hij weer boven kwam keek ze hem grijnsend aan "die kreeg je nog van me terug" zei ze rustig.

Hidan keek verbaasd naar haar achter hoofd. "Ben je met je kop tegen de rand gebotst?"
Hidan ging tegen de rots want liggen met zijn handen achter zijn hoofd. "Heheh Konan je vind dit ook heerlijk he! Ik zei toch dat het een goed idee was." Hidan lachte.
"Eerlijk, jij bent een aangenamer dan Kakuzu, hij is altijd kwaad op mij, maar ja meestal lok ik het wel uit." Hidan deed zijn ogen toe en lachte terwijl hij aan zijn hoofd krabde.
"Dus de plannen voor vandaag; Een slaapplek zoeken, nog een hapje eten en dan slapen. Goed?" Hidan Zwom naar de kant van het bad. "Ah even afkoelen uit het bad." Hij zette één been uit het bad en wou zich net uit het bad duwen tot hij verstijfd bleef staan. Hij merkte dat zijn handdoek van zijn middel was gevallen ergens in het bad. Hidan werd knal rood en deed zijn been snel terug in het water en zwom terug naar Konan. "Bij nader inzien blijf ik er toch maar in het bad" zei hij met een valse lach.
"Oh nee wat moet ik nu doen? Mijn handdoek ligt ergens op de bodem van dit bad maar het is te heet om het te zoeken! En Konan, Konan zou ze het gezien hebben?" Hidan raakte in paniek en keek in zijn ooghoeken naar Konan. "Zou jij niet al uit het bad gaan?" Zei hij.

Konan keek naar Hidan en ze keek even naar de rand en ze hoordde zijn vraag en ze schudde haar hoofd "ik kwam er net niet tegen aan..." zei ze rustig. Ze deed haar handdoek nog wat strakker om haar heen want hij was een beetje heel erg los gegaan. Ze zuchtte even tevreden en sloot voor even haar ogen. Ze hoordde Hidan's woorden en ze kniktte zonder haar ogen open te doen. Ze deed uiteindelijk haar ogen weer open en ze keek naar Hidan toen hij over Kakuzu begon "misschien komt dat omdat ik een vrouw ben en hij een man..." zei ze droog en ze roldde even met haar ogen terwijl ze even grinnikte. Ze hoordde daarna Hidan's woorden en ze keek voor haar uit "oke..." zei ze rustig en ze keek even de andere kant op. Ze had het dus niet gezien dat z'n handdoek verdwenen was en ze keek hem weer aan toen ze weer iets in het water hoordde komen. Ze keek vaag naar Hidan toen ze zijn woorden hoordden "eum... ik zit er net 3 seconden iets..." en ze merktte dat Hidan een beetje paniekerig werd en ze keek hem vragend aan "is er soms iets???" en ze keek hem vragend aan en ze stond op en rektte zich even uit.

"Is er iets? Is er iets! Neen er is totaal niets!" Hidan zijn kop was knal rood van schaamte en van de warmte van het bad. "Hup Konan uit het bad je zit er veel te lang in...eeuh je kop is rood aan het worden en dat is geen goed teken!" Hidan duwde Konan naar de kant van het bad. " Hup hup hup eruit! Ga jij maar al wat eten halen , ik kom daarna wel."
"Oke eens Konan het bad uit is spurt in naar men kleding en m'n hokje, aangezien hier niemand is zal dus ook niemand me zien, oke dit komt allemaal goed" Dacht Hidan.
"Maar ik ben er zeker van dat Konan me heeft gezien, daarom dat ze zo rood is! Maar ze doet gewoon alsof dat ze het niet gezien heeft! Haha, dat zou typisch Konan zijn." Dacht Hidan.
Ondertussen draaide hij met zijn benen en betastte de grond met zijn voeten om zo zijn handdoek te vinden. Hij hijgde van de hitte. "Ik hou het niet lang meer vol in dit bad!" Dacht hij.

Konan keek hem verbaasd aan en ze zag hem nogal nerveus doen "weet je het zeker...???" vroeg ze droog en ze keek hem met een rustige blik aan. En ze had niks gezien ze was gewoon rood door de hitte van het bad en opeens hoordde ze Hidan's woorden en voor dat ze iets kon doen werd ze het bad uit geduwd. "hey...waarom doe je dat..." en der handdoek schoot los en ze merktte het en ze kon nog net haar gil bij houden en ze schoot achter een grote paal die het huis ondersteundde. Ze keek naar haar handdoek die een stuk verder van haar vandaan lag. Ze keek naar Hidan die blijkbaar op zoek naar iets was maar wat en ze keek wanhopig naar haar handdoek. "help..." pieptte ze en ze keek om naar de deur maar ze keek al snel weer naar Hidan. "als er nou iemand komt ben ik dood" dacht ze en ze keek met grote ogen naar Hidan en ze stond gewoon verstijfd want ze wist in hemelsnaam niet wat ze moest doen. Ze probeerdde met haar voet bij de handdoek te komen maar dat luktte niet echt.

Hidan was druk aan het zoeken naar zijn handdoek toen hij even wou checken of Konan al weg was, hij zag Konan niet en deed rustig verder met zoeken. Een paar tellen daarna stond hij stil en keek terug hij zag een half been van achter een houten paal komen en die een handdoek probeerde te pakken. "Konan? Ben jij dat?" Hij zwom wat dichter en hoorde aan haar stem dat het Konan was en hij keek verbaasd naar naar de handdoek. Normaal zou hij nu beginnen te lachen, maar hij snapte de situatie heel goed. Hij was naakt en Konan ook, ik moet de handdoek geven, maar ik kan het bad niet uit. Hidan kreeg een knal rode kop. "Euh Konan wat wil je nu dat is doe?"

Konan probeerde weer een wanhopige poging om haar handdoek te grijpen en ze stak haar hoofd achter de paal vandaan. Ze keek naar Hidan en ze versteef even en ze glimlachtte nerveus "eu... ja ik ben het" zei ze droog. Ze keek naar haar handdoek en ze trok haar been maar terug. Ze zuchtte verveeld en ze keek even naar Hidan. Blijkbaar was hij ook op zoek naar iets maar wat wist ze nou nog steeds niet. Opeens schrok ze op uit haar gedachten toen ze Hidan wat hoordde vragen. "als je nou is effe de andere kant op kijkt.... en niet om kijkt to ik ja zeg!!!" zei ze een beetje nerveus. Ze keek even naar de deur en haar blik ging weer naar de handdoek. Ze probeerdde weer een wanhopige poging met haar been en ze zuchtte verveeld en dit was echt heel gênant en haar hoofd was niet meer rood door het hete bad.

"Oke, je pakt je handdoek en gaat in je kleedhokje zitten zodat ik rustig uit het water kan komen..." Hidan zuchtte. "Oke ik ga me omdraaien." Zei Hidan.
Hij draaide zich helemaal en deed zijn ogen dicht. Hij kreeg een kleine glimlach op z'n gezicht, hij vond Konan wel grappig, vooral in deze situatie. "Oke ga maar!"
Hidan kraakte zijn nek en dacht nog verder aan zijn probleem.
Hij wreef nog eens met zijn voet over de grond.
Toen hij Konan hoorde luisterde hij aandachtig naar haar bewegingen.

Konan keek naar Hidan en hoordde zijn woorden en ze zuchtte opgelucht. Ze vond het alleen vaag waarom zij in haar kleedhokje moest gaan "waarom moet ik in m'n kleedhokje gaan...???" vroeg ze daarna nieuwsgierig. Ze zag dat hij zich omdraaidde "als je spiekt vermoord ik je..." zei ze droog en ze schoot naar haar handdoek en deed hem in een handige beweging om haar heen. Ze was heel erg opgelucht toen ze haar handdoek weer om had en ze keek even om naar de deur.

"Ja jaa! Ik spiek niet, doe jij nu maar voort !" Hidan zuchtte geïrriteerd terwijl hij naar boven keek, "Het is al donker." dacht hij.
"Konan, ben je klaar? Konan?" Hidan kreeg geen reactie en draaide dus om.
Maar tot zijn schrik zag hij Konan net vanachter de paal uitkomen. Hidan werd knal rood en draaide zich snel om. Hij deed een bid gebaar en mompelde " Oh Jashin zorg dat Konan me niet heeft gezien!" Hidan was ondertussen zo rood als een kreeft, van de hitte en door Konan.
"Konan ben je nu eindelijk klaar?" Riep hij ongeduldig.

Konan had niet gemerkt dat Hidan te snel was omgedraaid omdat ze alleen maar haastig lette op haar handdoek. Ze zuchtte een keer en keek naar Hidan die nog niet omgedraaid was. "gelukkig hij heeft me niet gezien" dacht ze "je kan weer kijken hoor" zei ze grinnikend en deed de handdoek nog wat strakker. Ze keek even naar het water en ze keek Hidan weer aan en ze zag dat hij nogal rood was. "is er iets???" en ze ging op de rand zitten en spetterde wat met haar voeten in het water. Ze keek naar het vertroebelde water en er stond een lichtte glimlach op haar gezicht.

"Konan weg weg weg!!!" Hidan begon helemaal hyper op en neer te springen.
Plots bleef hij staan omdat hij even vergeten was dat hij naakt was.
Hij sloeg met zijn hand op zijn voorhoofd. "Konan ga nu weg en ga al eten voor ons halen."
Hidan keek naar zijn buik en zette zijn hand ertegen. "Want weet je Konan, ik ben ook uitgehongerd." Hij lachte en krabde aan zijn hoofd. "Ik hou het geen 5 minuten meer vol in dit bad, de hitte word me teveel." Hij keek droog naar Konan. "Hup waar wacht je op!"

Konan keek droog naar Hidan toen hij weer begon te schreeuwen dat ze weg moest gaan. Ze keek het bad rond en zag opeens iets wits drijven in de hoek en ze grinnikte. "haha ben je je handdoek kwijt???" zei ze grinnikend en ze sprong in het water en zwom naar de handdoek. Ze paktte hem op en zwaaide ermee en grinnikte weer "dus dit was je heel de tijd aan het zoeken" zei ze rustig en ze keek even naar de handdoek. Ze hoordde haar maag opeens rommelen "je bent niet de enigste die trek heeft" zei ze met een flauwe glimlach.

Toen Hidan Konan dichter bij zag komen met de handdoek was hij helemaal verstijfd.
Hij werd knalrood en lijkbleek tegelijk. Plots schudde Hidan zijn kop en riep "Oke dit is mijn limiet, ik kan het niet meer aan!" Hij zwom als een gek naar de kant en kroop er snel uit. Hij spurtte naar binnen en zwierde zijn kledingkluisje open. "Mijn kleren zijn gepikt!!? Neee! Neee!
Oh Jashin waarom, waar verdien ik dit aan!" Hij zakte op zijn knieën en keek naar de vloer.
Plots keek hij schuin naar boven, hij zag een kluisje en deed hem open. Toen hij zijn kleren zag stond hij recht zonder iets te zeggen pakte ze rustig en stapte een hokje binnen. "Oh Jashin waarom!" Riep hij vanuit het hokje. Een paar tellen later riep hij. "Konan kom we vertrekken."
En hij stampte de muur van het hokje in en stapte via het gat naar buiten.
Hij keek naar boven en ademde diep in, daarna keek hij naar beneden met zijn ogen toe en blies die uit. Hij draaide zijn hoofd een beetje om te zien of Konan al kwam of niet.