Murder is satisfaction..

Konan keek naar Hidan en ze hoordde zijn woorden en ze werd een beetje rood "eu... ja..." zei ze rustig en ze keek naar zijn glimlach op zijn gezicht. Ze deed even een pluk haar achter haar oor en opeens werden haar benen vast gepakt en na een paar seconde lag ze recht in bed en ze kreeg de lakens over haar heen. Ze keek even naar Hidan en toen naar zijn hand die kniptte en het licht ging uit. Konan knipperde weer even met haar ogen zodat ze aan het donker gewend was en ze zuchtte even tevreden. Ze hoordde Hidan's woorden en ze keek hem weer even aan "welterusten" zei ze rustig terug en ze glimlachtte lichtjes en haar blik ging naar het plafond. Ze hoordde Hidan's laatste woorden en grinnikte "heb je daar het geld wel voor..." zei ze op een plagende toon en ze keek naar Hidan die zijn ogen gesloten had. Uiteindelijk draaidde ze zich op haar zij en sloot ze ook haar ogen.

krijsend van de pijn wankelde het wezens en viel tegen het hotel waar Riddel een kamer had gehuurd. het schepsel viel dwars door de muur en iedereen in het hotel schreeuwde uit paniek. kop schuddend kwam het wezen naar buiten, maar het hotel had vlam gevat. woedend rende het wezen op Riddel af die het beest op ving met zijn kop en het een heel eind bij zich vandaan toste. zwaar landend viel het wezen midden op de weg, maar het gaf nog steeds niet op. Riddel kon niet op het wezen af rennen, vanwegen dat het ineens druk op straat was. luid brulde Riddel en de mensen raakten nog erger in rep en roer. Riddel sprong op en met een paar vleugelslagen was hij weer bij het Schepsel.

-Die ochtend-

De eerste zonnestralen schenen door de gordijnen in Hidan zijn gezicht en hij schoot recht wakker in zijn bed. Hij keek naar Konan die nog lag te slapen en hij glimlachte. Hij ging stilletjes uit zijn bed en liep op zijn tenen naar de kapstok en deed een poging zijn broek aan te doen. Hij stond op één been te springen en viel dan met zijn kin op de grond. "Okeee, mijn dag begint al goed..." Zei hij geïrriteerd. Toen hij uiteindelijk zijn broek aan had gekregen deed hij zijn schoenen aan en zijn Akatsuki jas en ging naar beneden. Toen de vrouw achter de kassa hem begroete liep hij langs en stak zijn hand op naar de vrouw en glimlachte. Hij liep verder tot buiten en snoof diep de ochtend geur op en hij zuchtte opgelucht.
Wat verder in de straat zag hij een klein winkeltje waar hij binnenging. Hij kocht wat rijst en hapjes. Toen hij klaar was met winkelen ging hij terug naar het hotel met een bord vol ontbijt.
Toen hij zachtjes binnenkwam in de kamer zag hij dat Konan nog steeds lag te slapen en hij liep en zachtjes op haar af en ging op zijn knieën naast het bed zitten. Hij zette de plateau naast Konan op het bed en zei zachtjes. "Opstaan Konan.." En hij schudde haar zachtjes wakker. "Hier is je ontbijt dat ik je beloofde." En hij lachte tevreden naar Konan.

Konan lag nog steeds rustig te slapen en merktte dus ook niet wat Hidan allemaal aan het doen was. Toen hij terug kwam en haar wakker schudde hoordde ze wel vaag zijn stem dus ze werd uiteindelijk wakker en ze wreef in haar ogen en opendde ze uiteindelijk. Ze ging rechtop zitten in bed en keek hem vaag aan en zag nu pas dat het Hidan was. "oo goedemorgen" zei ze slaperig en ze had zijn woorden wel over het ontbijt gehoord. Haar blik ging dan ook naar het plateau en een glimlach kwam op haar gezicht "dankjewel... voor dit lekkere ontbijt" zei ze grinnikend en ze begon er wat van te eten "dit is lekker... wil jij niet???" en ze keek hem even vragend aan. Na een tijdje stond ze op en rektte ze zich uit en liep ze naar de stoelen waar haar kleding lag die trok ze binnen enkele seconden aan en ook haar akatsuki jas had ze aan. "zo ik ben klaar... voor de reis" zei ze grinnikend.

"Ik hoef niets te eten hoor." Zei Hidan lachend terwijl hij door zijn haar wreef.
"Zo je bent klaar om te gaan? Goed dan." Hidan stapte naar de deur en ging naar buiten.
"Zo we hebben nog een lange weg te gaan het neutrale gebied, want het afspreek punt ligt in een verlaten school nog ver weg van hier. Hij keek over zijn schouder naar Konan en lachtte,
hij draaide zich om en deed zijn armen achter zijn hoofd. "Weer een avontuur met Konan!" Lachte hij luid en hij stapte naar Konan en duwde zijn vuist tegen haar vuist.
Daarna liepen ze samen richtig het noorden, richting het ontmoetings punt.


-EINDE TOPIC-