hoofd afleveren....

(alleen ik en Hidan)

Konan liep met grote passen over het pad heen wat tussen de bomen heen liep richting de school. Het zal nog wel effe duren tot ze er zouden zijn en ze keek even naar Hidan en ze stoptte en ze keek hem aan. "jij kan echt die hele weg niet hinkelend" zei ze droog en ze gebruikte haar origami jutsu om een kruk van papier te maken ookal leek het er niet sterk uit te zien maar het was sterk genoeg. Ze liep naar Hidan en duwdde het ding gewoon onder zijn arm en ze glimlachtte licht "dat is toch veel beter" zei ze rustig. En ze begon weer verder vooruit te lopen en ze keek even vanuit haar ooghoeken naar Hidan maar liep dan gewoon rustig weer verder. Ze keek even naar haar voeten "ik denk dat ik straks geen voeten meer over heb" dacht ze en ze liep maar gewoon weer rustig verder. Ze deed de kraag van haar akatsuki jas wat open en ze zuchtte even diep en voor haar zag ze alleen nog maar een lang bospad met erom heen niks anders te zien dan bomen. Ze roldde even met haar ogen en ze keek weer even rustig naar Hidan "gaat het..??" vroeg ze rustig en ze stoptte even met lopen toen ze iets hoordde in de struiken en haar blik ging naar de struiken en ze bleef er even geruisloos en doelloos naar kijken.

"Oh met mij gaat alles goed hoor Konan." Zei Hidan lachend. "Wat denk je wel niet dat ik ben?"
Hidan keek even naar Konan en zag dat ze iets gehoord had en hij smeet zijn papieren kruk op de grond en haalde zijn zeis boven en keek rond zich.
"Maak je geen zorgen om mij Konan, ik ben in staat om te vechten hoor, zelfs door dat kut been." Zei hij geërgerd. Toen hij plots een harde krak van een tak hoorde hakte hij met zijn zeis een struik in twee van waar het geluid kwam. Toen de boven kant weg vloog zag hij het lichaampje van een konijn zonder kop. Hidan keek met grote ogen naar het onthoofde lichaampje en draaide zijn hoofd en keek met grote ogen naar Konan. "Euh, ik wist niet..."
Voor hij zijn woorden kon afmaken sprong er ninja uit een boom met een zwaard op Konan gericht. Hidan draaide zich snel om en bokste de ninja in zijn maag voor hij nog maar in de buurt kwam. Enkele seconden erna werden ze bekogelt door rookbommen en kunai's.
"Oh geweldig, nu dit nog..." Hidan hield zich klaar voor de andere ninja's terwijl hij ongerust Konan probeerde te zoeken in de rook. Een paar tellen later vloog er een explosieve kunai naar zijn voeten en hij sprong snel achteruit en knalde zo tegen Konan aan. "Oh sorry Konan!"
En tel daarna kwam er een ninja uit de grond gevlogen, waarschijnlijk een meester van het aarde element. De ninja stak een kunai in de voet van Hidan en hij schreeuwde het uit, niet van de pijn. Maar van de ergernis. "Oké! Ik heb het zo gehad met m'n gebroken been en dan ga jij nog een wat in m'n voet liggen steken!" Hidan trok de ninja uit de grond en smeet hem al brullend tegen een boom en stak dan zijn speer in zijn maag.
"Zo, nu is het aan jou Konan." En hij keek haar lachend aan.

Konan keek rustig naar Hidan en hoordde zijn woorden en ze moest even grinniken "nou ik denk dat je een mens bent... soort van" zei ze rustig en ze keek weer naar bosjes waar ze het geluid vandaan hoordde komen. Opeens zag ze wat Hidan deed en ze keek hem even vaag aan en hoordde dan zijn woorden "dat geloof ik zeker maar... het is vast gewoon een" maar voor ze haar zin af kon maken zag ze Hidan naar de bosjes vliegen en de struik door midden hakken met z'n zeis en opeens hoordde ze geen geluid meer. Haar ogen werden even groot toen ze zag dat het konijn nou geen hoofd meer had en ze schudde even haar hoofd en ze keek rustig naar Hidan "eu... het geeft niet.... denk ik.... maar over haaste beslissingen maken heeft geen zin den...." maar weer kon ze haar zin niet afmaken toen ze een kunai bijna in haar schouder kreeg als ze niet op zij sprong. En door de rook bommen zag ze niks voor ogen en opeens knalde er iemand tegen haar aan en als ze niet had gezien dat het Hidan was en gehoord dan had ie nu misschien een kunai in zijn nek gehad. Ze zuchtte opgelucht en hoordde wat Hidan schreeuwde en zag de man uit de aarde en wou iets doen maar voordat dat kon gebeuren werd de ninja tegen een boom gesmeten "auw dat lijkt me pijnlijk..." en ze keek naar Hidan en ze grijnsde even "met plezier" en er kwam een ninja van achter en voordat ie wat kon doen stak ze een kunai door hem heen en trok ze die er ook weer uit en ze maaktte hand bewegingen "origami jutsu.." mompeldde ze zacht en er kwamen vellen papier van haar af en die veranderde in vliegtuigjes en ze sloot haar ogen en de vliegtuigjes werden afgeschoten en je hoordde soms geschreeuw van de pijn als een vliegtuigje iemand door boorde.

Hidan zag de papieren vliegtuigen vliegen en begon te grinniken elke keer als hij hoorde dat iemand geraakt werd. "Dat was een goeie Konan!" Zei hij lachend en hij sprong in de dichtbij zijnde boom en keek naar de grijze wolk waar net iemand uitliep. De man schreeuwde luid en had zijn hand tegen zijn oog gedrukt en er liep bloed langs zijn hand. "Waarschijnlijk geraakt door Konan haar origami jutsu" Dacht hij. Hij gooide een kunai naar de man maar werd net geraakt door een andere ninja in de boom, de kunai raakte de man in zijn onderbeen en hij viel op de grond. Hidan draaide zich snel om en greep naar de arm van de ninja die een kunai naar hem gericht hield. Hidan keek de man even aan met kwade ogen. En hij keek even naar de hoofdband... Konoha met een schar erdoor, rogue ninja's dus. Hidan draaide de arm van de ninja rond zodat hij brak en gooide hem dan uit de boom. Hij riep: " Konan uit de wolk nu!" en hij smeet 5 kunai's met explosieven aan in de wolk zodat iedereen die er binnen was zou sterven. Toen de wolk verdween lagen er alleen lijken op de grond en er naast stond Konan, Hidan zwaaide even en sprong dan uit de boom. "Zo wat waren ze allemaal denk ik."
Maar verder op het pad lag de man met zijn bebloed oog nog tegen de boom. Hidan pakte hem op en keek naar zijn hoofdband, "ook al een rogue ninja, maar deze is van de mist village. Volgens mij zijn dit allemaal rogue ninja's die achter ons aan zitten." Hidan schudde met de man en riep "Voor wie werken jullie!" Maar het de man was dood gebloed. Hidan zuchtte en zette hem tegen de boom. En ze liepen verder. "Oke het is mijn dag echt weer niet! Ik mag misschien wel van de Akatsuki zijn, maar een konijntje onthoofden, nu slaap ik s'nachts niet meer! En die kunai in m'n voet, kan het nog erger!" Riep hij geïrriteerd.
En hij keek naar Konan en zei " Waarom heb jij nooit eens iets, dan kon ik jou eens dragen." Hidan schudde zijn hoofd en keek naar de grond.

Konan was uit de wolk gesprongen en keek naar de wolk en hoe er een grote ontploffing plaats vond en ze keek naar de lijken die verschenen tussen de rook wolk door. Ze keek omhoog en zag Hidan op een tak zitten en ze keek even om haar heen en zag geen andere ninja meer. Ze hoordde Hidan's woorden en kniktte "ja ik denk het wel..." en ze keek nog een keer rond en ze zag ook dat de ninja allemaal krassen door hun hoofdbanden hadden en ze trok even een wenkbrauw op. Ze keek weer naar Hidan die een lijk onder vroeg en ze moest even grinniken. Ze keek daarna weer rustig naar hem en ze hoordde wat hij zei "ik heb ook wel soms m'n dag niet.... mij dragen??? ik ben veelste zwaar zeker met dat been van jou" zei ze grinnikend en ze keek rond op zoek naar de kruk die ze had gemaakt maar blijkbaar was dat ding ook in de ontploffing op gegaan en ze sloeg een hand tegen haar voorhoofd. "je kruk is... nou... ontploft" en ze keek naar de lijken om haar heen "en ik zou zelf ook niet weten waarom ik nooit gewond raakt" zei ze even rustig terwijl ze naar de grond keek. "maar maak je maar geen zorgen ... ik zorg wel voor je" zei ze grappend en ze keek hem even aan "we moeten het hoofd nog afleveren... moet je een nieuwe kruk???" en ze keek hem rustig en vragend aan met een lichtte glimlach op haar gezicht.

"Dankje Konan en nieuwe kruk zou handig zijn." Zei hij met een glimlach op z'n gezicht.
En Hidan stapte even van het pad af en ging in het gras zitten. Hij zocht met zijn hand in zijn zakken en haalde er plots een windel uit. "Zo, die windel moet nog rond m'n voet komen want anders bloed ik te hard en wordt ik zwak, en die ninja's kunnen ons beter opsporen en volgen als ik een spoor bloed achterlaat." Hidan keek even dromerig naar Konan met een kleine lach op grijns op zijn gezicht. "Weetje Konan is zou gerust jou vaste partner willen worden, jij bent zowiso beter dan Kakuzu, je bent slimmer,sterker, knapper...." Hidan keek even naar zijn voet en porde met zijn vinger in de wond. "Best wel een diepe wond zeg."
En hij keek in zijn ooghoeken terug naar Konan.

Konan keek naar Hidan en glimlachtte lichtjes "ok..." zei ze rustig en ze flanstte een nieuwe kruk in elkaar met haar papier. Rustig keek ze even naar Hidan die van het pad af ging en in het gras ging zitten. Ze liep rustig naar hem toe en ging naast hem zitten en legdde de kruk neer. Ze hoordde zijn woorden "ja.... lijkt me slim... maar al zouden ze ons achter volgen ze krijgen ons toch niet" zei ze met een lichtte glimlach en ze keek even rustig voor haar uit. Toen ze Hidan haar naam hoordde zeggen keek ze hem rustig aan en luisterde ze naar zijn woorden "slimmer... sterker???... knapper???" ze moest even grinniken. "nou sterker ben ik niet... denk ik" en ze keek even rustig naar Hidan. Ze keek ook even naar zijn voet en zag dat ie in de wond porde "awh gadver... moest dat..." en ze trok even een walgende gezicht "doe dat ding er nou maar om" en ze ruktte de windel uit zijn hand en had het in een hand beweging erom heen en vast gezet.